ای پروردگار متعال
ای نماینده عظیم ایشان در آسمان ها
چه طور است که وقتی بنده کمی غمگین می شوم احساس می کنم بدبخت ترین کائن در مجموع ارض و سماوات هستم و وقتی از شادی دارم جر می خورم هم، کمی احساس جزو خوشبخت ترین ها بودن ندارم؟ ها؟
لطفا بفرمایید بنده رو چه حسابی اعتماد کنم به شما، به روزگار شما و این زمانه خود فروش شما؟ از کجا معلوم نچسبم این نقد را و پی نسیه بروم، کلاهم نیفتد پس معرکه؟
بفرمایید که شما به چه عنوانی خلق کرده اید ما را؟ زجر کش زجر کشیان؟ فشار خون و قند و نبات بس نبوده و بیماری روانی انداخته اید توی جان ما؟ چی؟ به قیافه ام می آید شوخی داشته باشم؟ خون را نمی بینید که به سرعت آبشار نیاگارا می چکد از چشم و جگرم؟ شاخ و دم دارد جان دادن؟
ای نماینده عظیم ایشان در آسمان ها
چه طور است که وقتی بنده کمی غمگین می شوم احساس می کنم بدبخت ترین کائن در مجموع ارض و سماوات هستم و وقتی از شادی دارم جر می خورم هم، کمی احساس جزو خوشبخت ترین ها بودن ندارم؟ ها؟
لطفا بفرمایید بنده رو چه حسابی اعتماد کنم به شما، به روزگار شما و این زمانه خود فروش شما؟ از کجا معلوم نچسبم این نقد را و پی نسیه بروم، کلاهم نیفتد پس معرکه؟
بفرمایید که شما به چه عنوانی خلق کرده اید ما را؟ زجر کش زجر کشیان؟ فشار خون و قند و نبات بس نبوده و بیماری روانی انداخته اید توی جان ما؟ چی؟ به قیافه ام می آید شوخی داشته باشم؟ خون را نمی بینید که به سرعت آبشار نیاگارا می چکد از چشم و جگرم؟ شاخ و دم دارد جان دادن؟
شوخی نمی کنم اصلا. فلسفه زادن ما چه بود - لطفا- اگر قرار بود گریه کنیم و بگریانیم؟ نه چیزی برای دادن داشته باشیم و نه گرفتن؟ نکند مثل عقرب خلق کرده ای ما را؟ زهری گذاشته ای توی دم نداشته مان که بیندازیم رو کولمان، گاهی به خود بزنیم و گاهی به دیگران و هی درد بکشیم و درد و درد و درد؟
هیچ کس را دوست ندارم. نه تو را و نه مخلوقات کجت را. موهام را دوست دارم تنها و تارم را، فکر کنم.
هیچ کس را دوست ندارم. نه تو را و نه مخلوقات کجت را. موهام را دوست دارم تنها و تارم را، فکر کنم.
